pagina 2
Meer over onze 'stamouders'

     

A love-story ...

Het verhaal begint bij mijn ouders Luutje (Luit) Dol en Grietje (Gré) de Vries. Mijn ouders kregen verkering, nadat ze in een ijssalon in Groningen hun ogen niet meer van elkaar af konden houden. Cupido deed grondig zijn werk ...

Hoe kwamen ze met elkaar in contact? Dat was in die tijd totaal anders dan nu. Er waren geen disco's, er was geen contact met leeftijdgenoten op school (omdat je al werkte), er waren geen chatboxen, enz., enz. Als je toen als jonge man of jonge vrouw uit Groningen of omstreken in de jaren '30 van de vorige eeuw op zoek was naar iemand van het andere geslacht, dan moest je op zondagmiddag heen en weer lopen op de 'Glenne Riepe'. Dat was een straat in Groningen die officieel ..... heette en nu nog zo wordt genoemd. Op de 'Glenne Riepe' keken de jongens naar de meisjes en de meisjes naar de jongens als ze langs elkaar de straat op en neer liepen.

[naar bovenkant pagina]

Het was daar, dat mijn vaders oog viel op een leuke, vlotte jonge vrouw. Hij sprak haar aan en even later spraken ze af om samen naar de ijssalon te gaan.

En zo begon, ergens in de zomer van 1935, de love-story van Luit en Gré: hij, een knappe, slanke jonge man van 23 jaar en zij, een mooie, aantrekkelijke jonge vrouw van 18 jaar.

Ze zijn uiteindelijk getrouwd op 8 februari 1937. Als bruidsboeket kreeg mijn moeder een boeket van witte seringen. Bij elke viering van de trouwdag in de jaren daarna, kreeg mijn moeder altijd een boeket witte seringen van mijn vader. Het huwelijksfeest was eenvoudig, maar daar was hun geluk niet minder om!

[naar bovenkant pagina]

Het eerste huisje van hen samen stond aan de Eerste Spoorstraat in Groningen. Mijn moeder vertelde later nog vaak hoe leuk en knus hun eerste woning was. Haar ogen glansden als ze daarover vertelde, bijvoorbeeld over die rode, emaille pannetjes die zo mooi op een plank in het keukentje stonden of over het rood met blauwe 'perzische' kleed op de vloer in de woonkamer en ook hoe gezellig ze samen bij de kachel zaten op die koude winteravonden in februari. Het kan niet anders dan dat ze goede herinneringen had aan die tijd.

In januari 1938 raakte mijn moeder zwanger. Op 28 oktober 1938, mijn moeder was toen 22 jaar, is mijn zus Karin geboren. Haar officiële namen zijn Catharina Margaretha Boukelina. Ze kreeg als roepnaam Cathrien (pas veel en veel later werd ze Karin genoemd). Net als mijn moeder, was ook mijn vader dolgelukkig met de baby. Hij had direct al wel weer een kindje erbij gewild, maar het waren moeilijke tijden, eind jaren '30, dus vonden mijn ouders het verstandiger om daar toch nog maar even mee te wachten (nog niet wetende dat er ook nog eens een wereldoorlog zat aan te komen). Cathrien had dus voorlopig de aandacht van mijn ouders nog voor zich alleen.

[naar bovenkant pagina]

De kennismaking tussen mijn vader en moeder op de 'Glenne Riepe', de eerste kus, de verliefdheid daarna, het elkaar leren kennen in de verkeringstijd, groeiden uit naar diepe liefde voor elkaar, die werd bekroond met de geboorte van een wolk van een baby ...

(wordt vervolgd)

[naar bovenkant pagina]